İş hayatında benden çok daha deneyimli ve duayenlerin olduğunu biliyorum ama bu yazımda gerek katıldığım mülakatlarda, gerekse iş/sohbet ortamında bir araya geldiğim yeni mezun veya kariyerinin ilk yıllarında olan arkadaşlarımızla ilgili gözlemlerime dayanarak oluşturduğum naçizane tavsiyelere yer vermek istiyorum.
Üniversite zamanından başlayarak iş hayatına doğru ilerleyelim.
Ekonomi terimi olan “Marjinal Fayda” kavramı profesyonel hayata, yani çalışan/şirket ilişkisine uyarlanabilir mi?
Elbette uyarlanabilir..
Ne demek istediğimi anlatabilmem için öncelikle aslında hepimizin bildiği ekonominin bu temel kavramını açıklayarak başlayayayım.
Günümüz iş dünyası doğru işin, doğru zamanda, doğru kişiye, hızlı bir şekilde sunulmasına odaklıdır. Baş döndüren bir hızla gelişen teknoloji, bunu mümkün kılmakla birlikte bu beklentileri karşılayabilmek bütünün parçalara ayrılıp herkesin bu küçük parçalarda uzmanlaşmasını ister ki bu aynı Formula1 araçlarına pitstop ekibinin yaptığı çalışmalara benzer. Bu da bir ürün veya hizmet ortaya koymak için her konunun uzmanı bir ekiple veya firma ile çalışmak zorunda olduğumuz anlamına gelir.
Ancak can alıcı nokta şudur. Hangi tedarikçi ile çalışmalı? En ucuz ile mi, en hızlısı ile mi yoksa en kaliteli hizmet sunanla mı?
Bu yazımda tedarikçi portföyünüzü rasyonel olarak nasıl yönetebileceğinizi ve onları nasıl puanlayarak bir sonraki seçimler için veri sağlayabileceğinizi kendi geliştirdiğim yöntem ile anlatmaya çalışacağım.
Bu yazım proje/program veya porföy yöneticilerine daha çok hitap etmekle birlikte, aslında mantık olarak herkesin iş kapsamındaki portföyünü takip etmek için kullanılabilir.
Yöntemi, şu ana kadar tecrübelerim ve gözlemlerim neticesinde tesbit ettiğim eksikleri baz alarak geliştirdim. Peki neydi bunlar?
Organizasyonlar için böyle bir ölçü birimi elbette yok. Entropi esas olarak bir termodinamik terimi. Ama aşağıda anlatacağım gibi organizasyonlarda bir metafor olarak rahatlıkla kullanılabileceğini düşünüyorum.
Öncelikle Entropi nedir onu açıklayayım. Termodinamikdeki bilimsel açıklamasını bir kenara bırakıyorum. Zira bu konuda yazmak benim haddime değil. Ancak bu terim teoloji ve felsefede de sıklıkla kullanılıyor. Entropiyi en kaba tabirle “düzensizliğin düzeni” olarak açıklayabiliriz.
Düzensizliğin düzeni mi? Bu da ne demek?
Üniversite yıllarımda konuşmalarından ve dünya görüşünden etkilendiğim bir isimdi Üzeyir Garih. Öldürüldüğünde de gerçekten çok üzülmüştüm, bu ülkeyi sahipleniyoruz diyenlerden çok daha fazla sahiplenip seven ve bu vatana katkısı olan birisiydi.
O yıllarda “Deneyimlerim” adı altında bir kitap serisi yayınlamıştı. Geçen 20 yıla yakın süre içerisinde bir anektod hep aklımda kalmıştı. Gerçek metnini internette araştırıp buldum. Sizinle de paylaşmak istedim. Eminim okuduktan sonra “bu durumla çokca karşılaşıyoruz” diyeceksiniz.
Bu başlığa benzer birçok kitap, makale ve sunum ile karşılaşmışsınızdır. Ben de bu konu ile direkt veya dolaylı onlarca kitap, yazı ve makale elden geçirmiş birisiyim. Sonunda vardığım sonuç şudur; İnsan Yönetme/Yönlendirme bir sanattır, tek bir reçetesi yoktur.
Sanat olduğu için de herkesin kendine göre yöntemleri var ve bu sebeple etrafımızda bize yön veren veya yönetenler arasında bu kadar çok farklılık görüyoruz. Diğer türlü hayat hepimiz için daha kolay olurdu.
İş yaşamında proje/ekip lideri, özel hayatımda da bir eş ve baba olarak edindiğim reçetemin özet cümlesi şudur;
“Sözünüzün karşı tarafta değeri/yaptırımı olmasını istiyorsanız ona kaybedeceği bir şey verin”
Unutmayın: “Ölmüş eşek kurttan korkmaz”!!!
