Konferansın ikinci gününde yabancı konuklardan Catherine AHYE ve Neil ALBERT’in sunumuna katıldım. Sunumun konusu Kazanılmış Değer Yönetiminde(Earned Value Managment-EVM) öğrenilmiş derslerdi.
Sunumda kısaca EVM’nin ne olduğundan bahsedildi. Buna göre EVM, kapsam ,zaman ve maliyeti hep birlikte izlemeyi sağlayan bir araç. 3 bacağı bulunmakta;
– Entegre zaman planı(kapsam, zaman ve maliyeti içeren)
– Performans ölçümü(Baseline’da neredeyiz, ne kadar harcama planlandı, gerçekte neredeyiz, ve ne kadar
harcadık)
– Performans yönetimi(Baseline sınırları içinde kalabilmek için yapılması gereken aksiyonlar)
Böyle bir araç kullanılmasına rağmen, neden projelerde bütçe ve zaman problemi yaşanıyor sorusuna cevap da şu şekilde verildi;
– Standartlaşmış bir proje yönetim şeklinin belirlenememesi
– Üst yönetim tetki devrindeki problemler
– Planlama, sipariş vb. şeylerin düzgün takip edilmemesi
– Projedeki kontratların iyi yönetilememesi
– Risk yönetimindeki eksiklikler
Daha sonra ise Gartner Türkiye Genel Müdürü Arzu GENÇOĞLU’nun sunduğu Kurum içinde PY’nin ilk 100 günü konulu sunuma katıldı. Bu sunumda bu başlığa uygun bir sunum yapılmadı. Daha çok Macchiavelli ve düşünce yapısı, bunun PY dünya görüşüne nasıl uyarlanacağı üzerine bir sunum yapıldı. PYO ve BT birimlerinin diğer iş birimleri tarafından saldırya maruz kaldığını ekledi.
Bundan sonra Çevik Projelerde Öğrenilmiş Dersler konulu sunuma katıldım. Cihan Deniz’in sunduğu sunumda Waterfall ve Agile yazılım geliştirme yöntemleri karşılaştırıldı. Her birin avantaj ve dezavantajları tartışıldı.
Dinamikler ile ilgili izlenimlerimi içeren yazı serimi burada noktalıyorum.
Bir Profesyonelin Evrimi 